عناوین
ارزدیجیتال یا کریپتوکارنسی، یه نوع پول دیجیتالیه که با استفاده از فناوری رمزنگاری، امنیتش حفظ میشه. این ارزها روی شبکهای به اسم بلاکچین اجرا میشن و به کاربرا این امکان رو میدن که بدون نیاز به بانک یا واسطه، به صورت مستقیم با همدیگه معامله کنن.
بیتکوین (BTC)، اتریوم (ETH)، بایننس کوین (BNB)، تتر (USDT) و سولانا (SOL).
برخلاف چیزی که بعضیا فکر میکنن، ارزهای دیجیتال توی کیف پول ذخیره نمیشن، بلکه همهی تراکنشها و موجودیها روی بلاکچین ثبت میشن و کیف پول فقط یه راه برای دسترسی به این اطلاعاته.
اولین رمزارز دنیا، بیتکوین بود که تو سال ۲۰۰۹ توسط یه فرد (یا شاید یه گروه) با اسم مستعار ساتوشی ناکاموتو ساخته شد. بعد از اون، هزاران رمزارز جدید با کاربردهای مختلف به وجود اومدن.
در ابتدا، هدف اصلی ارزهای دیجیتال فقط جایگزین شدن با پولهای سنتی بود، اما با گذشت زمان، کاربردهای جدیدی مثل سرمایهگذاری، وامدهی، بازیهای بلاکچینی و حتی مدیریت قراردادها هم بهشون اضافه شد.
ارزهای دیجیتال اکثراً روی یه شبکهی غیرمتمرکز به اسم بلاکچین کار میکنن. بلاکچین یه دفتر کل آنلاینه که همهی تراکنشها توش ثبت میشن و هیچکس بهتنهایی نمیتونه اطلاعاتشو تغییر بده.
مثال ساده:
فرض کن میخوای ۱ بیتکوین برای دوستت بفرستی. قبل از اینکه این انتقال انجام بشه، شبکه باید صحت این تراکنش رو تأیید کنه. این کار توسط هزاران کامپیوتر تو سراسر دنیا انجام میشه و وقتی تأیید شد، تراکنش توی بلاکچین ثبت میشه و دیگه قابل تغییر نیست.
غیرمتمرکز بودن – هیچ دولت یا بانکی نمیتونه مستقیماً کنترلشون کنه.
امنیت بالا – به لطف رمزنگاری، تقلب و دستکاری توی تراکنشها خیلی سخت یا تقریباً غیرممکنه.
دسترسی ۲۴/۷ – بر خلاف سیستمهای بانکی که تایم کاری دارن، کریپتو همیشه فعاله.
کارمزد کم و سرعت بالا – نسبت به سیستمهای سنتی مثل حوالههای بانکی، سریعتر و ارزونتره.
بدون مرز بودن – از هر جای دنیا میتونی برای هر کسی ارز دیجیتال بفرستی.
یکی از معیارهای اصلی، مارکت کپ (Market Cap) یا ارزش بازار رمزارزه که از فرمول زیر به دست میاد:
ارزش بازار = تعداد کوینهای در گردش × قیمت هر کوین
هر چی مارکت کپ یه رمزارز بیشتر باشه، معمولاً نشوندهندهی پایداری و مقبولیت بیشترشه.
بیتکوین (BTC) – اولین و معروفترین ارز دیجیتال که بهش “طلای دیجیتال” هم میگن.
اتریوم (ETH) – رمزارز محبوبی که پلتفرم قراردادهای هوشمند رو ارائه میده.
بایننس کوین (BNB) – تو اکوسیستم بایننس استفاده میشه و کارمزد تراکنشها رو کاهش میده.
تتر (USDT) – یه استیبلکوین که همیشه قیمتش معادل ۱ دلار باقی میمونه.
سولانا (SOL) – یه بلاکچین سریع و کمهزینه که رقیب سرسخت اتریوم حساب میشه.
سرمایهگذاری تو کریپتو میتونه سود زیادی داشته باشه، ولی بدون آگاهی، ممکنه باعث از دست رفتن سرمایهات بشه. چند نکتهی مهم:
تحقیق کن (DYOR) – قبل از خرید، اطلاعات کامل دربارهی یه رمزارز و پروژهی پشتش جمع کن.
مراقب کلاهبرداریها باش – به پیامهای مشکوک و پیشنهادهای “سریع پولدار شو” اعتماد نکن.
با پولی که از دست دادنش اذیتت نکنه شروع کن – اول با مبالغ کم وارد بازار شو.
خبرها رو دنبال کن – قوانین، پروژههای جدید و تغییرات بازار رو زیر نظر داشته باش.
از صرافیهای معتبر استفاده کن – یه پلتفرم امن و شناختهشده رو انتخاب کن.
ریسک رو مدیریت کن – همیشه یه برنامهی مشخص برای خرید و فروش داشته باش.
وایتپیپر یه سند فنیه که اطلاعات کاملی دربارهی یه پروژهی بلاکچینی ارائه میده. توی این سند معمولاً توضیح میدن که اون ارز دیجیتال چه مشکلی رو حل میکنه، تیم توسعهدهنده کیه، و چه برنامهای برای آینده دارن.
اما یادت باشه که هر پروژهای میتونه هر ادعایی تو وایتپیپرش بنویسه، پس باید همیشه تحقیق کنی و بدونی که پشت هر پروژه چی میگذره.
جمعبندی
کریپتوکارنسی اومده که شیوهی پول و سرمایهگذاری رو تغییر بده. هنوزم بعضیا معتقدن که این فناوری آیندهی دنیای مالیه، در حالی که یه عده دیگه فکر میکنن فقط یه حبابه.
به هر حال، دنیای کریپتو با سرعت زیادی داره رشد میکنه و تأثیرش روی اقتصاد، تکنولوژی و سرمایهگذاری غیرقابلانکاره.
منبع: academy.binance.com
کلیه حقوق محتواهای تولید شده برای مالینو محفوظ است